Aan mijn voormalige vaderland

Samenvatting

Het beste van Miehaëi Zeeman in één band. Met een biografische schets van Willem Otterspeer Michaël Zeeman was de grootste, meest veelzijdige en productiefste Nederlandse essayist van zijn generatie. Hij schreef'over beeldende kunst, theater, muziek, politiek en vooral over literatuur - van Philip Roth en Jens Christian Grondahl tot en met Giorgio Bassani en Claudio Magris. Hij propageerde het werk van Nobelprijswinnaars als Wislawa Szymborska, V.S. Naipaul en Orhan Pamuk, maar ook contemporaine Nederlandse schrijvers als Marcel Möringen Arthurjapin merkte hij al in een vroeg stadium van hun schrijverschap op. Hij was een hartstochtelijk lezer en een gedreven, oorspronkelijke en geestige schrijver. Zijn geschriften - of het nu gaat om zijn gedichten, zijn literaire kritieken, essays, journalistieke verslaggeving, fictie of reisverhalen -worden gekenmerkt door eruditie en helderheid, door humor en scherpzinnigheid en door een passie voor schoonheid en echtheid. Alle reden om zijn belangrijkste werk in een fors bock bijeen te brengen. Maarten Asscher, Maarten Doorman en Willem Otterspeer maakten de selectie. De bloemlezing zal op 12 september 2010 worden gepresenteerd. Michaël Zeeman (1958-2009) schreef sinds 1980 in tal van dag- en weekbladen over kunst en literatuur, filosofie en cultuurpolitiek. Vanaf 1996 was hij verbonden aan de Volkskrant. Voor de VPRO-televisie presenteerde hij Zeeman met boeken. Van zijn hand verschenen de dichtbundels Beeldenstorm (1991) en Verhoudingen (1995), de verhalenbundel De verduistering (1995) en het essay God zij met ons (1997). Gebonden,