Ik hield altijd al meer van treinen

Samenvatting

John Elder Robison heeft een uitzonderlijk talent
voor wiskunde, elektrotechniek en vuurwerkkunst.
Al zijn hele leven vinden mensen hem lui, raar of
zelfs een sociopaat, en jarenlang weet hij niet waarom.
Tot een therapeut op zijn veertigste het syndroom
van Asperger bij hem constateert, een aan autisme
verwante stoornis, en alle puzzelstukjes op hun
plaats vallen.

In dit ontroerende boek beschrijft Robison hoe het
hem al op de kleuterschool moeite kostte om de
sociale signalen in lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen
te herkennen. Robison slaagt erin om te laten
zien dat Asperger geen ziekte is, maar een manier van
zijn, die begrip en aanmoediging van anderen
behoeft.

"Een weldoordacht en zeer memorabel relaas over een leven met het syndroom van Asperger."
Publishers Weekly