Jezus onze bestemming

Samenvatting

Het was oorlog, de eerste wereldoorlog. Een jonge Duitse soldaat vocht aan het front in Frankrijk. Hij en een strijdmakker zaten elkaar moppen te vertellen, terwijl ze dekking hadden gevonden tegen het vijandelijk artillerievuur. Ineens zweeg de strijdmakker. Een granaatscherfje was ergens op afgeketst en had hem precies in het hart geraakt. Dood. Wilhelm Busch, zo heette de andere soldaat, besefte ineens hoe dicht bij de dood hij stond, en dat hij er niet klaar voor was. Hij riep tot God, aan wie hij verantwoording zou moeten afleggen. En God liet hem merken dat Hij er was, in de persoon van Jezus Christus. Sindsdien kon Wilhelm niet meer over Jezus zwijgen. Na de oorlog ging hij theologie studeren en werd predikant - jeugdpredikant in het bijzonder. En aan ieder die het wilde horen, vertelde hij over Jezus: op straat, in zalen en zaaltjes, in kerken, op universiteiten en hogescholen, voor de radio, bij mensen thuis. In de tweede wereldoorlog probeerden de nazi's het hem te verbieden, maar hij zweeg niet, zelfs niet in gevangenschap. Jezus was zijn lust en zijn leven. Actueel: Zeventien van zijn toespraken zijn gebundeld in dit boek. Wat Busch te vertellen heeft, is nog volop actueel. In de zeventien hoofdstukken klinkt een vurigheid die van alle tijden is, want wie door Jezus wordt aangeraakt, komt nu eenmaal in vuur en vlam te staan - al zal niet iedereen dezelfde gaven hebben als Wilhelm Busch. Hij wist de blijde boodschap van Jezus Christus in eenvoudige, bijna onontkoombare woorden te brengen. Als je hem hoort, is het evangelie een strikt logische zaak. Jongeren en ouderen, studenten en arbeiders, mannen en vrouwen worden door dit boek geraakt en komen tot de overtuiging dat God hen liefheeft. Maar de woorden van Busch drijven hen er ook toe zich over te geven aan Jezus Christus, die voor hen gestorven is.