In vogelvlucht

Samenvatting

M'n vader stond op. We liepen door de gang en stapten een douchecel binnen die niet veel groter was dan onze wc. Aan de binnenkant van de deur hingen bleke houten haken. Papa begon zich uit te kleden. Ik vond dat heel spannend. Ik kende hem natuurlijk wel van bijna bloot in bed: hij hield altijd een slobberige onderbroek aan. Maar ik zag nooit hoe hij zich uitkleedde. Eerst overhemd, dan schoenen en sokken, dan broek en toen zijn onderbroek. In een flits zag ik zijn piemel. Zoiets als de mijne, maar dan iets groter, en de zijne hing naar links en kwam uit een baard. Ik draaide me verlegen om en had me in een wip uitgekleed. Ik hing mijn onderbroek naast de zijne en zag tot mijn tevredenheid dat ook hij een remspoor in zijn broek had. In dit boek schetst Herman van Veen in proza en poëzie de verschillende fasen van zijn leven. Hij vertelt waarom hij de liederen zingt die hij zingt en de conferences houdt die zo kenmerkend voor hem zijn. Herman van Veen maakt ons deelgenoot van zijn kijk op de dingen die op deze aardbol plaatsvinden en die hem gemaakt hebben tot wie hij nu is - en waarom zo'n groot publiek van hem houdt.