Jou willen is je missen

Samenvatting

Liefde en gedichten, die twee hebben een bijna al te nauwe band. Het woord 'liefdespoëzie' klinkt naar weeë verlangens en droomachtige geliefden, naar bloemen en zoete woordjes. Dat soort 'verliefdheidspoëzie' liet Marjoleine de Vos links liggen. Zij zocht voor deze bloemlezing gedichten over de veelkantigheid, de weerbarstigheid van de liefde. Over paradoxale gevoelens zoals die besloten liggen in de titel van deze bundel, een dichtregel van Willem Jan Otten. De ander blijft onkenbaar, de geliefde onveroverbaar, hoe je ook (dicht datje) omhelst, slaat, beschrijft, terugkomt, vertrekt, snikt, roept, prijst, je inleeft. Jou willen is je missen bevat poëzie over echte liefde.