Onsterfelijkheid duurt maar even

Samenvatting

In zijn originele debuutroman volgt de Britse auteur, die eerder al gedichten, korte verhalen en een novelle publiceerde, twee jongvolwassenen, Adrea en Evan, die in de hete zomer van 1976 als verzorgers aan de slag gaan in een Londens bejaardentehuis. Terwijl ze hun weg zoeken tussen het personeel en de bewoners in een tehuis waar de vreemdste figuren ronddwalen, vinden ze elkaar. Bevreemdend en ook hilarisch werkt het contrast tussen de Londense punkscene van de jaren '70 en het verzorgingstehuis. Naarmate het verhaal vordert worden de strakke grenzen en regels in het tehuis langzaam maar zeker doorbroken; deze scenes behoren tot de sterkste passages van de roman. Broady hanteert een snelle, scherpe pen met oog voor veelzeggende details en een heel apart gevoel voor zwarte humor. Een pittige roman over een prille liefde in een huis van aftakeling, die een breed lezerspubliek kan boeien. Vrij kleine druk.